‘Mijnheer’ pastoor is in de jaren ’60 nog een baan met uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden…..
In de parochie van pastoor Hubert gaat het leven zijn gangetje, althans, zo lijkt het op het eerste gezicht. Iedereen zingt nog gedwee de hele mis uit, biecht nog gewoon alles op en doet netjes een zuinige cent in het zakje, maar….. toch gebeuren er dingen waarvan de gewone, brave parochianen geen weet hebben.
De manier waarop ‘herder’ Hubert zijn kerkelijke huishouden runt, zal de argeloze toneelbezoeker waarschijnlijk van de eerste ongemakkelijk lach via de nodige aaah’s en oooh’s meevoeren naar echte lachsalvo’s.
In de roerige jaren ’60 gaat het instituut kerk echter haar eerste haarscheurtjes vertonen en de brave parochianen worden ook wereldwijzer. Voor pastoor Hubert zou hoogmoed wel eens voor de val kunnen komen…
Tevens wordt iedereen, spelers en bezoekers, als in een tijdmachine, moeiteloos ruim 50 jaar verder geflitst. Men is getuige van een kerkgebouw dat aangepast is aan deze tijd, maar nog niet helemaal een zevende hemel blijkt te zijn…… Het spreekwoord ‘gedane zaken nemen geen keer’ blijkt dan op te gaan, ook al is het nog zo lang geleden.
Deze opmerkelijke geschiedenis wordt passend muzikaal en vocaal ondersteund en verfraaid door Projectkoor Switch, dat er voor zorgt dat de bezoekers alles nog intenser kunnen beleven.
Met de Boschwegse kerk als decor, de gedreven spelers van de Boschwegse Toneelgroep en het enthousiaste geluid van Projectkoor Switch; een combi die zorgt voor een belevenis die u misschien wel mag ‘missen’…. maar daar krijgt u wel ontzettend veel spijt van!
